Yazmayı öğrendiğim günden bu yana günlük tutar, sevdiğim sözleri not eder, hikâyeler yazarım. Kalem ve defter görünce ilkokul çocuğu gibi sevinir, yeni not defterleri ve kalemler alırım. Yeni kitaplarımı hemen okumam; önce sayfalarını karıştırır, kokusunu içime çekerim. Yazma isteğim, okumaya duyduğum sevgiyle başladı. Sayfalar, kimseye anlatamadıklarımı, iç dünyamın anlaşılması güç yanlarını paylaşabildiğim yerler oldu.
Lise birde yazıya ve konuşmaya olan ilgim fark edilince öğretmenim beni okul gazetemizi kurmaya teşvik etti, alt sınıflardaki öğrencilere özel ders vermemi sağladı. O günlerde aldığım ve verdiğim destek, yazma yolculuğumun ilk adımlarını oluşturdu.
Yıllar sonra, sevdiğim bir yazarın paylaşımına küçük bir anımı yazdım. “Anlatımınıza hayran kaldım. Bana özelden ulaşır mısınız?” dedi. Yorumu hemen eşime gösterdim. Mutluluğum tarifsizdi. Yazıştık. “Kitap yazmalısın,” dedi. Fakat o dönem sağlığımla sınandığım bir süreçteydim. Nazikçe biraz zamana ihtiyacım olduğunu söyledim.
Eşim de yıllar önce, “Kitap yazmalısın,” demişti. Aradan on yıl geçti, hâlâ o sözü tutmamı bekliyor. Ben ise cesaretimi toplamaya çalışıyorum. Yazılarımı yıllarca sosyal medyada, farklı isimlerle paylaştım. “Elif Hanım, artık kitap yazmalısınız” diye mesajlar geldikçe içim kıpır kıpır oldu, ama yine de o adımı atamadım.
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde okurken “Eleştiri Tarihi” dersi sevdiğim sayılı dersler arasındaydı. Kalemin kılıç gibi keskin olduğunu gördüm ve yazı dilim sivrildi. Fakat zamanla Edebiyatın “edep”ten gelen o zarif ruhundan uzaklaştığımı fark ettim. Yine de o dili bir yerlerde kullanmak hoşuma gidiyordu. Sosyal mecralarda gelişigüzel konularda bu dili kullandım. Fakat artık yorucu olmaya başladı. O yüzden biraz geri çekildim.
Otuz yaşla birlikte gelen içsel bir olgunlukla, eleştirel dili geride bırakıp yazmaya başladığım o ilk günlerdeki gibi, daha yumuşak, daha duru, daha içten bir anlatımı benimsedim.
Şimdi yeniden yazıyorum. Ama bu kez sosyal medya platformlarında değil; kurallarını benim koyduğum, içerikleri bana ait, karakter sınırı olmayan bu sayfada…
Elifçe yazılarımla; okumayı seven, farklı bakış açılarına açık herkesi içtenlikle selamlıyorum.
Sayfama hoş geldin güzel insan